Benefietfilm 3 FACES |14 oktober 2018

– Over de film –

3 FACES is  ‘A road feel good movie’ en vertelt het verhaal over de beroemde Iraanse actrice Behnaz Jafari die een verontrustende video ontvangt van een jong meisje dat naar de toneelschool in Teheran wil. Haar conservatieve familie in een bergdorp wil haar niet laten gaan, het meisje is teneinde raad. Jafari belt regisseur Panahi en weet hem over te halen naar het dorp van het meisje te rijden, in de bergen van noordwest Iran. De actrice en de regisseur worden hartelijk verwelkomd door de inwoners van het dorp. De bezoekers uit de stad ontdekken echter al snel dat eeuwenoude tradities voor de lokale bevolking minstens zo belangrijk zijn als gastvrijheid. Het meisje dat de video stuurde, blijkt verdwenen Niemand lijkt zich er druk over te maken. Is ze dood? Panahi en Jafari stuiten op een muur van stilzwijgen. In het noordwesten van Iran heerst het patriarchaat dat vrouwen die hun zelfstandigheid opeisen niet worden geduld.

Datum
14 oktober 2018

Tijd
11:00 uur (inloop v.a. 10:30 uur)

Adres
Filmschuur
Lange Begijnestraat 9
2011 HH Haarlem

Toegangsprijs
€ 29,50 (incl. kleine lunch na afloop)

Kaarten
e: info@zontakennemerlandzuid.nl of
t: +31 6 11 95 09 58

De opbrengst van de voorstelling gaat naar
Ending Child Marriage (Zonta International Fund)

Het kindhuwelijk is een wereldwijde schending van mensenrechten. Het programma van UNICEF en UNFPA brengt wereldwijd maatschappelijke organisaties, gezinnen en jongeren bijeen in een collectieve inspanning om te voorkomen dat meisjes te jong trouwen en om de reeds getrouwde meisjes te ondersteunen.

Over de regisseur Jafar Panahi

Sinds zijn speelfilmdebuut De witte ballon (1995) in Cannes werd bekroond met de Gouden Camera geldt Jafar Panahi als een van de belangrijkste onafhankelijke filmmakers in Iran. Onder meer Offside, Closed Curtains en Taxi Teheran werden bekroond op de belangrijkste internationale festivals. Panahi’s vierde speelfilm sinds zijn beroepsverbod door de Iraanse autoriteiten ging in première in de competitie van Cannes en won daar de Gouden Palm voor het beste script.

Ondanks dat de meeste van zijn films in eigen land niet vertoond mogen worden en Panahi zelfs te maken kreeg met gevangenisstraffen, spreek-  en uitreisverboden, blijft hij strijden voor de vrijheid van meningsuiting en belangrijke films maken. Vaak speelt hij zelf de hoofdrol in films die een mengvorm zijn van fictie en documentaire.

In de pers

“Wonderlijke meta-film die het midden houdt tussen roadmovie, detective en documentaire-achtig portret van het Iraanse platteland.”
De Volkskrant

“Een intrigerend spel met feit en fictie”
NRC

“Verbluffend, maar ook bemoedigend als je ziet hoe weinig Panahi nodig heeft om een rijke, gelaagde film te maken”
Trouw