De benefietfilm Shoplifters op 9 februari in de Filmschuur was weer een groot succes!
De Japanse film ‘Shoplifters’ werd ingeleid door Judith Stalpers. Zij is freelancejournalist. Tijdens haar 20-jarig verblijf in Japan schreef ze voor Nederlandse media: een nationale persdienst, opinieweekbladen, een historisch- en een ingenieursblad. Nu schrijft zij met name over technologie, scheepvaart en infrastructuur. Eénmaal per jaar leidt ze voor Historisch Nieuwsblad een reis naar Japan met als thema ‘in de voetsporen van de VOC’. In november jl. verscheen het boek Japan in 101 vragen dat ze samen met Florian Coulmas heeft geschreven.
Tijdens de inleiding lag de nadruk op de positie van de vrouw in Japan. Hoewel Japan technisch vooruitstrevend wordt beschouwd, wordt het ons duidelijk dat de samenleving in Japan zeer traditioneel is en vasthoudt aan oude, conservatieve waarden in een patriarchale samenleving. Hoewel de regering de vrouwen in Japan op positieve wijze probeert te emanciperen blijkt het in de praktijk moeilijk om deze veranderingen in de samenleving door te voeren.
De film Shoplifters vertelt het droevige en vertederende verhaal hoe een gezin moet overleven op de bodem van de Japanse samenleving, zonder vangnet. Het gezin (oma, ouders en kinderen) leeft in een schamel onderkomen, terend op het geld van oma’s pensioen, winkeldiefstal en af en toe een baantje. Wanneer zij een verwaarloosd klein meisje ontmoeten besluiten zij om haar op te nemen in hun gezin. Het gezin besluit dat dit geen ontvoering is omdat zij het toch bij hen beter heeft dan thuis waar zij waarschijnlijk wordt mishandeld. Als kijker voel je gaandeweg dat er met alle gezinsleden iets ‘aan de hand’ is en de ontvoering is natuurlijk niet goed. Maar toch voel je de sympathie voor het gezin: hoe ze met elkaar omgaan en er voor elkaar zijn. Maar wat zijn ze eigenlijk van elkaar? Hoe is de familieband werkelijk? Het blijkt uiteindelijk toch weer anders te zijn dan de regisseur ons bijna twee uur heeft willen laten geloven. En blijft de kijker achter met veel vragen. Wat maakt een gezin, hoeveel waarde kennen we toe aan een bloedband? Doen motieven er altijd toe, in onze omgang met anderen? Zelfs met hun duistere motieven voel je de compassie voor dit gezin.
Met deze film won de Japanse regisseur Hirokazu Kore-eda de Gouden palm in Cannes in 2018 en werd hij genomineerd voor een Golden Globe.
Na de film konden we in de foyer van de Filmschuur nog gezellig napraten onder het genot van een lunch met Japanse twist, goed verzorgd door restaurant Dijkers. Al met al was het weer een mooie en interessante filmochtend, alweer de zesde editie!
De opbrengst van deze benefietfilm is bijna €1800,=, een heel mooi resultaat! Met veel dank aan Judith Stalpers voor het verzorgen van de mooie inleiding, de Filmschuur voor de gastvrije ontvangst en natuurlijk restaurant Dijkers voor de heerlijke Japanse lunch.